Project NICU

Project NICU

Met gemiddeld 11.000 bevallingen op jaarbasis in het Sengerema Hospital en een babysterfte tienmaal zo hoog als in Nederland, ontstond het idee vanuit het ziekenhuis en Stichting Vrienden Sengerema Hospital om een couveuseafdeling te starten. Op 19-11-2015 werd de Neonatale Intensive Care Unit in Sengerema Designated District Hospital officieel geopend. Inmiddels is een ‘Dedicated NICU-team’ (artsen, verpleegkundigen en verloskundigen) opgeleid en zijn zij in staat basis neonatale zorg te verlenen, alarmsymptomen te signaleren- en hier adequaat op te handelen. Daarnaast hebben zij uitgebreide training in neonatale reanimatie gevolgd.

Huidige situatie:

Inmiddels worden jaarlijks gemiddeld 1500 ernstig zieke- en te vroeg geboren baby’s opgenomen vanuit een grote regio. De torenhoge babysterfte laat inmiddels ook een mooie daling zien van maar liefst 40% (2017). Daarnaast is in 2019 een ontwikkelingspolikliniek gestart voor uitgebreide follow up en vroegtijdig anticiperen op mogelijke problemen.

Visie:

Om het project duurzaam maken, reist ‘team NICU’ gemiddeld tweemaal per jaar af naar Sengerema om onderwijs op maat te geven en aanwezig te zijn als consulent. Gezien de enorme groei die ‘Project NICU’ doormaakt, staat 2020 in het teken van uitbreiding van de fysieke NICU, kennis, kunde en het dedicated NICU-team.

Ieder kind verdient een naam:

In februari 2019 is de documentaire ‘Ieder kind verdient een naam’ in premiere gegaan in de bioscoop. De titel is gebaseerd op het feit dat ouders in Tanzania vanwege het hoge risico op overlijden rondom de geboorte, baby’s vaak niet direct na de geboorte de vooraf bedachte naam durven te geven. Project NICU streeft ernaar dat de babysterfte zodanig daalt, dat ouders vertrouwen krijgen in een toekomst voor hun baby en ze direct na de geboorte een naam durven te geven. De erkenning die elk kind verdient. Filmmaker Denise Eigenbrood volgt in de film de gedreven projectleider Milou en haar collega’s in Sengerema. In woord en beeld krijgt de kijker zicht op hoe het dagelijks leven op een NICU in een ontwikkelingsland met zeer beperkte middelen er aan toe gaat, en wat de uitdagingen zijn op weg naar een zelfredzame afdeling voor deze allerkleinste- en kwetsbare patiënten. Daarnaast wordt de kijker geconfronteerd met de emotionele onderlaag die binnen deze setting constant voelbaar is: de vreugde wanneer een kind het leven weer kan vastgrijpen, de pijn van het overlijden van baby’s, de eindeloze inzet van het personeel om de beste mogelijke zorg te bieden, de zorgen over de toekomst van de NICU en daar tegelijkertijd een rotsvast vertrouwen in hebben.