Project Ondervoeding
Uitgevoerd door Marjolijn Quaak, Lonneke Landzaat en Steven van den Boomen
Waar wij in Nederland zo gewend zijn voldoende eten tot onze beschikking te hebben, is dat in Tanzania nog steeds geen vanzelfsprekendheid. Ernstige ondervoeding komt daar tot op de dag van vandaag nog veel voor. In 2014 werden in Sengerema Designated District Hospital (SDDH) 160 kinderen met ondervoeding opgenomen waarvan een kwart het niet heeft overleefd. Soms onoverkomelijk door onderliggende ziektes als malaria, HIV of tuberculose, maar regelmatig doordat het medisch systeem gewoonweg nog niet optimaal functioneert en hierbij ondervoeding niet (tijdig) wordt herkend. Het doel van dit project is om dit lokale medische systeem te optimaliseren en ervoor te zorgen dat elk ondervoed kind de juiste behandeling ontvangt om zo de overlevingskans te vergroten.
Project ondervoeding is in september 2016 van start gegaan en richt zich op betere herkenning van de symptomen van ondervoeding waardoor ondervoeding eerder opgespoord kan worden. Werknemers van het ziekenhuis worden getraind in vroege herkenning van de symptomen van ondervoeding en er wordt een behandelingsprotocol opgesteld. Er is een vaste verpleegkundige aangesteld, die er dagelijks op toeziet dat de juiste voeding (uji) door de moeders gemaakt en gegeven wordt. Het proces om twee soorten uji te maken en uit te delen is geoptimaliseerd met behulp van handige tabellen en het proces van inkoop en beheer van de ingrediënten is geformaliseerd. Er wordt gezorgd dat er voldoende medicijnen en voedsel beschikbaar zijn voor deze groep jonge en kwetsbare patiënten.
Daarnaast is een deel van de kinderafdeling gerenoveerd waar ouders/verzorgers maaltijden kunnen bereiden voor de kinderen. De familie van een opgenomen kind is zelf verantwoordelijk dat het kind goed te eten krijgt en dus voldoende voedingstoffen binnenkrijgt om aan te sterken. De zwartgeblakerde en enigszins vervallen oude kookplaat is volledig gerenoveerd en er is een stuk aangebouwd voor opslag van brandhout en kookbenodigdheden.
Tenslotte richt het project zich ook op de kinderen en ouders zelf. Ouders moeten zich bewust worden van wat een kind nodig heeft, hiervoor is een educatie programma opgezet. Door middel van het verhogen van de kennis van deze ouders hopen we ook meer mensen in de samenleving te kunnen bereiken.
BrandCharity sponsort het gehele project met een bedrag van maar liefst 24.500 euro! BrandCharity, een organisatie opgericht door medewerkers van BrandLoyalty, zet zich in voor het welzijn van kinderen en jongeren waar ook ter wereld.
Uitzendingen
Sinds 2010 bezoeken specialisten van het Slingeland Ziekenhuis te Doetinchem jaarlijks Sengerema Hospital. Initiatiefnemer hierachter is chirurg Erik Staal, die zelf als tropenarts in Sengerema heeft gewerkt. Zijn aanstekelijke enthousiasme heeft zich uitgebreid naar zijn maatschap van chirurgen, als ook operatieassistentes, anesthesiologen en tropenartsen in opleiding.
Sinds 2012 gaan ze zelfs tweejaarlijks voor 2 weken naar Sengerema om daar operaties uit te voeren die anders niet uitgevoerd zouden worden wegens gebrek aan expertise. Met steeds een wisselende team samenstelling (met constante factor Erik Staal als team captain) zetten ze zich telkens weer tot het uitsterste in om zo goed en zo veel mogelijk patienten in de beschikbare tijd te helpen.
Wij zijn enorm trots en blij dat deze uitzendingen onderdeel zijn van onze stichting. Dankzij de inzet van deze chirurgische teams worden jaarlijks ongeveer 150 patienten geholpen die anders niet geholpen hadden kunnen worden. Voor velen betekent dit het verschil tussen een leven met of een leven zonder een handicap.
Handdesinfectie
In navolging op het hand-desinfectieproject hebben we besloten jaarlijks te blijven voorzien in de kosten die nodig zijn voor het maken van de desinfectie vloeistof. Tijdens het hand-desinfectieproject zijn er door het hele ziekenhuis alcoholdispensers opgehangen met handdesinfectie erin. Er is toen ook onderwijs gegeven aan alle medewerkers over infectiepreventie en het belang van een goede handdesinfectie.
Dankzij deze ondersteuning kan het ziekenhuis garanderen dat er op alle afdelinggen te allen tijde desinfectievloeistof beschikbaar is voor het personeel. Dit is een van de belangrijkste wapens tegen verspreiding van infectieziekten zoals diarree, longontsteking, blaasontsteking en wondinfecties. Daarnaast kan het personeel veiliger werken en scheelt het ze tijd.
Veilig moederschap (HIV/Syfilis testen)
Als SVSH hebben wij de zorg voor zwangere vrouwen en hun (ongeboren) kinderen in een hoog vaandel staan. Goede zorg voor deze groep is essentieel om het nieuwe leven een eerlijke kans te geven op een goed bestaan. Daarom proberen wij in deze zorg een bijdrage te leveren. Onze focus bij dit project ligt op de opsporing van HIV en syfilis bij zwangere vrouwen. Dit wordt door de WHO geadviseerd omdat het erg effectief is en grote winst oplevert voor moeder en kind.
Zowel HIV/AIDS als syfilis zijn seksueel overdraagbare aandoeningen die in Tanzania relatief vaak voorkomen. Deze ziektes kunnen van moeder op kind overgedragen worden en voor ernstige complicaties zorgen bij de (ongeboren) baby’s. Vroeggeboorte, aangeboren afwijkingen, ernstige infectieziekten en zelfs de dood kunnen veroorzaakt worden door deze ziekten.
Gelukkig is er medicatie beschikbaar die de gevolgen van deze ziekten drastisch kan verminderen. De overdracht van HIV van moeder op kind kan bijna compleet voorkomen worden en syfilis kan zelfs helemaal genezen worden wanneer dit tijdig wordt opgespoord. Hoewel deze medicatie beschikbaar is, zijn er vaak te weinig testen om alle zwangere vrouwen te onderzoeken, mede door leveringsproblemen op overheidsniveau.
In Sengerema Hospital is er een goede infrastructuur voor het opsporen en behandelen van HIV/AIDS en syfilis, waarbij de testen de belangrijkste missende schakel zijn. Om te zorgen dat deze zorg geleverd kan worden hebben wij besloten bij te dragen aan de aanschaf van HIV en syfilis testen als er tekorten in ontstaan. Jaarlijks ondersteunen wij dit project met maximaal 4000 euro.
Specifieke donaties gedaan voor dit project:
Een deel van het geld om hierin te voorzien is ingezameld door Stas Zylicz, die in 2006 als coassistent in Sengerema Hospital was. Hij heeft in 2012 de kwart cross triatlon van Ameland uitgezwommen / gefietst / gelopen, wat naast zijn sportieve prestatie heeft geresulteerd in 875 euro voor HIV testen. Daarnaast heeft Anne van der Pluijm op 14 oktober 2012 de marathon van Eindhoven uitgerend en daarmee 2000 euro opgehaald. Als laatste actieve prestatie hebben Eric de Ruijter en Henri op 19 juli 2013 de vierdaagse uitgelopen en daarmee 1700 euro opgehaald.
Armenfonds
Als stichting streven we naar goede zorg die voor iedereen toegankelijk is. Helaas zijn er tot op heden nog altijd mensen in Tanzania aan wie de meest basale zorg niet geleverd kan worden. Arme en/of kwetsbare patiënten zijn soms niet in staat om een kleine vergoeding voor de zorg te betalen. Ziekenhuizen hebben zelf al moeite genoeg om hun hoofd boven water te houden en hebben dus ook niet de (financiële) middelen om gratis zorg te leveren.
SVSH vindt dat er een vangnet voor deze patiëntenpopulatie moet zijn. Met deze reden is het armenfonds opgericht, zodat zorg ook voor de allerarmsten toegankelijk gemaakt kan worden.
Het armenfonds richt zich op twee belangrijke pijlers, namelijk voedselondersteuning en medische ondersteuning, met elk hun eigen budget.
Voedselsteun kwetsbare patiënten
Een van de grotere structurele projecten van SVSH is het meest basale wat wij ons kunnen voorstellen. Eten, voedingsstoffen, energie, eiwitten, koolhydraten; geef het een naam.
Waar velen in Nederland zich allerlei praktische medische problemen in hun hoofd halen als ze denken aan de problemen van een patiënt in een Tanzaniaans ziekenhuis, blijkt het meest voorkomende problemen veel basaler te zijn dan dat: voeding. Wanhopige mensen zonder geld en/of familie kloppen bij het ziekenhuis aan voor hulp bij hun medische problemen maar zonder geld voor voedsel ook geen genezing. Anderen patiënten hebben zo lang hulp nodig, dat beetje bij beetje alle reserves opraken. Geld wordt opgegeten, familie moet weer terug naar het land om te zorgen dat er ook volgend jaar weer eten is.
Vaak zorgt dit ervoor dat patiënten weglopen uit het ziekenhuis voordat de behandeling klaar is. Niet zelden heeft dit tot gevolg dat patiënten onnodig overlijden of een blijvende handicap overhouden aan hun ziekte. Om dit te voorkomen ondersteunen wij het ziekenhuis financieel zodat zij kunnen zorgen voor de kwetsbaarste patiënten. Het ziekenhuis helpt met dit geld twee grote groepen.
De eerste groep bestaat uit moeders van pasgeboren baby’s, welke worden geholpen met een dagelijkse portie maïspap om hun kosten voor opname te verminderen. Deze groep heeft extra steun nodig omdat het vaak langdurige opnames zijn, waarbij familie het vaak nog niet de moeite waard vindt om in dit jonge leven te investeren. Per jaar wordt hier € 2000 voor gereserveerd. Voor dit bedrag ontvangen gemiddeld twaalf moeders per dag twee grote koppen met maïspap, oftewel bijna tienduizend stuks.
De tweede groep zijn patiënten met allerlei verschillende problemen die geen geld meer hebben om hun eigen eten te betalen. Vaak zijn dit patiënten met complexe ziekten die langdurig opgenomen moeten zijn. Soms ook gewoon mensen die de pech hebben in een arm gezin te zijn geboren. Deze worden door de matron (het hoofd van de verpleging) gezien voordat ze toegang krijgen tot voedselsteun. Wanneer het verhaal logisch is en er is een noodzaak krijgen deze patiënten toegang tot gratis eten.
Om een indruk te geven van de kosten van deze laatste vorm van steun: gemiddeld wordt er per maand tussen de €150 en €300 uitgegeven aan eten voor patiënten. Het verschil per maand wordt vooral veroorzaakt door wisselingen in het aantal patiënten en de prijs van de voeding. De kosten voor voeding verschillen per patiënt: sommigen hebben genoeg aan nog geen vijftig eurocent per dag (thee in de ochtend en om 15:00 een warme maaltijd), terwijl patiënten die zieker zijn (en bv suikerziekte hebben of een neusmaagsonde) maaltijden krijgen ter waarde van ongeveer een euro per dag (ontbijt, lunch, avondeten).
Per maand kunnen hier ongeveer 15-20 mensen gedurende langere tijd mee geholpen worden.
Bijvoorbeeld in de maand april is €150 uitgegeven aan voeding. Van dit geld zijn 18 patiënten ondersteund waarvan er zes het uitgebreide maaltijdenpakket kregen. Gemiddeld wordt er per maand €225 uitgegeven aan voeding. Per maand worden gemiddeld 50 patiënten afgewezen vanwege beperkt budget of omdat de matron denkt dat patiënten het toch zelf kunnen regelen. Patiënten krijgen meestal geen contant geld maar kunnen het bedrag uitgeven bij de kantine of de koopvrouw uit het dorp die dan zorgt voor eten.
Deze steun betekend voor veel mensen het verschil tussen wel of geen toegang tot medische zorg.
4,613 totaal aantal vertoningen, 1 aantal vertoningen vandaag
Doneren!
IBAN NL07RABO0167907220 te Amsterdam
KvK Amsterdam nr. 53392841
