
112 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
112 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
116 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
In het magazine van onze samenwerkingspartner Wilde Ganzen is dit mooie interview met onze NICU dokter Caroline Mtani gepubliceerd. Een prachtige ode aan deze bijzondere vrouw.
162 totaal aantal vertoningen, 2 aantal vertoningen vandaag
Maak kennis met dit mooie dametje Neema. Vier maanden geleden werd dit te vroeg geboren babytje van slechts 900 gram door een voorbijganger gevonden. Zij werd vervolgens zeer liefdevol opgevangen door het NICU personeel en de moeders die opgenomen liggen met hun zieke baby. Inmiddels is Neema twee kilogram, gezond, tevreden en klaar voor een adoptie. Go NICU!
164 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
Per 27 juli 2020 gaan het Radboudumc Amalia kinderziekenhuis, de kindergeneeskunde van het Sengerema Hospital te Tanzania en Stichting Vrienden Sengerema Hospital een samenwerkingsverband aan. In Tanzania is het document ondertekend door Zr. Dr. Mariejose Voeten. Vandaag hebben in het Radboudumc Amalia kinderziekenhuis Dr. Bertine Lahuis, voorzitter raad van bestuur Radboudumc en professor Dr. Kees Noordam, centrumleiding Amalia kinderziekenhuis, hun handtekening gezet. Milou van Ingen heeft het document namens Stichting Vrienden Sengerema Hospital ondertekend.
Binnen dit samenwerkingsverband is er voor kinderartsen die worden opgeleid in het Radboudumc een maatschappelijke stage in Sengerema gecreëerd, waarin zij gedurende drie maanden medische ervaring opdoen in een land met weinig medische middelen en een kwetsbare patiëntenpopulatie. Tevens is doelstelling binnen deze samenwerking dat de twee ziekenhuizen elkaar op afstand optimaal versterken.
168 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
Het is gelukt! €8000 is succesvol ingezameld via de NICU crowdfunding van het Nederlands Albert Schweitzer Fonds en Radboudumc in samenwerking met onze stichting Een prachtig bedrag waarvan nieuwe couveuses, zuurstofapparaten, medicijnen en reanimatie trainingsmateriaal gekocht gaat worden. Ontzettend bijdragend voor onze toekomstige NICU die op korte termijn gerealiseerd gaat worden. Bedankt voor alle prachtige donaties en hartverwarmende support!
250 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
Vandaag lanceren het Nederlands Albert Schweitzer Fonds en bestuurslid Milou van Ingen een landelijke ‘NICU crowdfunding actie’. Door middel van deze crowdfunding wordt beoogd binnen een maand €8000 op te halen voor uitbreiding van de succesvolle Tanzaniaanse NICU in Sengerema.
Stukje achtergrond:
De NICU in Sengerema is inmiddels vijf jaar open. De babysterfte in Sengerema Hospital is de afgelopen jaren aanzienlijk gedaald. De toestroom van baby’s die intensieve zorg moeten krijgen verdrievoudigd. De afdeling groeit letterlijk uit z’n voegen. Er liggen nu meestal drie baby’s in een bedje en dokters en verpleegkundigen staan regelmatig voor de keuze welke baby zuurstof kan krijgen en welke niet, omdat er meer zieke baby’s zijn dan apparatuur. Daarom moet er nu snel een grotere unit met meer apparatuur worden gerealiseerd. Alleen zo kan er adequate zorg geboden blijven worden aan de 1500 ernstig zieke baby’s die jaarlijks worden opgenomen.
De crowdfundactie:
Het streven is om de 8.000 euro die nodig is binnen een maand bij elkaar te hebben. Het bedrag zal worden geïnvesteerd in couveuses, zuurstofapparaten, hartmonitoren, infuusnaalden en trainingsmateriaal voor reanimatie. Het zorgpersoneel kan hiermee voor lange tijd duizenden baby’s weer toereikende zorg bieden.
Doneren:
100% van de donaties wordt ingezet voor realisatie van de Intensive Care afdeling voor baby’s in Tanzania. Klik hier voor de actiepagina van NASF.
280 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
304 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
Hoog vanuit de lucht zie ik spiegels op de akkers en velden. Waterspiegels. Het regenseizoen in Tanzania is in volle gang. Daar waar de oogst vorig jaar grotendeels verloren ging ten gevolge van uitblijvende regen, lijkt er momenteel sprake van overmatige regen. Dit is niet goed voor het verbouwen van de gewassen. Een paar duizend meter lager, zie ik ook de gevolgen van de waterstromen op de weg. De dirt road van Kamanga naar Sengerema lijkt wel in tweeën gespleten met een ware rivier er tussendoor. Tevens lijkt het initiële wegdek op sommige plaatsen zelfs verplaatst door de ontstane modderstromen. Overdag lijkt er echter geen vuiltje aan de lucht. De feloranje zon brandt hoog aan de hemel, de lucht is overwegend blauw en voorzichtige zweetkristalletjes vormen zich op m’n bovenlip en voorhoofd. Harder dan 20 kilometer per uur kunnen we niet rijden. Na 2,5 uur bereiken we Sengerema. Golven van geluk vullen iedere cel in mijn lichaam. Karibu tena, ik ben terug in mijn tweede thuis.
Ik werp vlot de 48 (!) kilo aan bagage het huis in, en haast me naar het ziekenhuis. Door de regenval is Sengerema prachtig groen en de kleine afstand van het huis naar het ziekenhuis is dan ook echt adembenemend mooi. We zitten hier flink beschut, omringt met mais, vruchtenbomen en veel planten. Eenmaal in het ziekenhuis, voelt het alsof ik nooit weg ben geweest. De NICU voelt fijn en vertrouwd. Voor het eerst, ligt het niet bomvol bij binnenkomst, maar is het overzichtelijk. Dit wordt geweten aan het regenseizoen, waardoor het ziekenhuis minder goed bereikbaar is door de slechte wegen. In de loop van de week merk ik daar overigens niks meer van, en stroomt het net zo goed weer vol. Bij binnenkomst komt er een moeder met haar kleine krullebol binnen. Hij heeft een geïnfecteerd open ruggetje. Tijden het lichamelijk onderzoek constateer ik tevens twaalf vingertjes. Iets wat veel voorkomt hier! Er liggen verder voornamelijk jonge prematuren opgenomen. Dit is complexe zorg in een land met weinig middelen. Een soort survival of the fittest. Dat dit mooie volk sterk is, verwondert en verbaast mij keer op keer. Zo werden er afgelopen week twee pasgeborenen binnengebracht met een aangeboren afwijking waarbij alle organen buiten de buik lagen. Bij binnenkomst waren bij beide kinderen de darmen al zwart, als teken van afsterven. Helaas een onomkeerbaar probleem. Allebei deze kleintjes hebben het echter nog minimaal 24 uur volgehouden! Een bijzonder feit, aangezien we deze kinderen in Nederland veelal beademen en veel medicijnen moeten geven.
Dit land kan me ook nog steeds blijven overvallen. In alle bezoeken leer je de cultuur steeds beter kennen, maar blijft het een compleet andere cultuur. We proberen van elkaar te leren, door met elkaar in gesprek te gaan. Persoonlijk vind ik het moeilijkste nog steeds de cultuurverschillen rondom overlijden van een kind. Mijn hart breekt letterlijk als er een kindje alleen sterft. Ook deze week was dit een aantal keer het geval. De verpleegkundigen snappen mijn visie ook, en vinden het niet gek als ik het kindje op schoot neem, totdat het z’n laatste adem heeft uitgeblazen. Vervolgens ‘verpak’ ik het kindje passende bij de cultuur, en zo komen we elkaar tegemoet. Dit vinden we niet gek van elkaar, zo leren we ook van elkaar. Iets anders wat soms voor mij schrijnend voelt, is de bevallende vrouwen. Ze liggen naast elkaar, met slechts een dun gordijn ertussen. Bevallen doe je in Tanzania alleen, en je wordt geholpen als het kind zich werkelijk aandient. De meeste vrouwen zijn erg jong, vaak bang. Gisteren lag er een jonge vrouw te bevallen die erg in paniek raakte. Door grote drukte- maar tevens het cultuurverschil, wordt daar niet altijd op gereageerd. Ik heb geprobeerd een ander voorbeeld te geven, door naast haar te gaan zitten en haar hand vast te houden tijdens de zware weeen. Tussendoor fluisterde ik tegen haar dat het wel goed kwam. De paniek verdween. Ze baarde een blakende baby en maakt het goed.
Afgelopen week heb ik samen met tropenarts Rian een trainingsprogramma gegeven. De eerste helft van de week stond geheel in het teken van NICU training. De NICU is nu ruim 4 jaar open, en de basiszorg met de aanwezige middelen verloopt goed. Tijd voor aanvullende training. Zo zijn we begonnen met implementatie van de ABCDE-methodiek. Trots als een pauw mocht ik waarnemen dat de methode een dag later al werd toegepast, en de verpleegkundige er snel een lage bloedsuiker uitpikte. De tweede helft stond in het teken van verloskunde trainingen. Rian heeft het stuk voor de geboorte gedaan, ik het stuk na de geboorte. Een leuke, afwisselende training. Aan het einde vroeg de verpleegkundige alleen: “wanneer in de reanimatie moet ik de baby wegen?”. Dus of het allemaal helemaal goed is aangekomen..?
1,724 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
Op 19 december 2019 hebben de leerlingen van basisschool de Wegwijzer te Winssen zich hard ingezet voor de baby’s in Sengerema. Door middel van een sponsorloop hebben zij het hoge geldbedrag van maar liefst €3030,40 opgehaald. Een prachtige prestatie door de gemotiveerde leerlingen. Vandaag mocht projectleider Milou van Ingen de cheque in ontvangst nemen van de enthousiaste leerlingenraad. Van dit mooie bedrag kunnen veel baby’s geholpen worden en zij dragen letterlijk een steen bij aan de uitbreiding van de NICU.
314 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag
Stichting VSH
Kalverkamplaan 14
1911 LS Uitgeest
info@stichtingvsh.nl
IBAN NL07RABO0167907220 te Amsterdam
KvK Amsterdam nr. 53392841
Wij maken op deze website gebruik van cookies. Een cookie is een eenvoudig klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op uw harde schrijf van uw computer wordt opgeslagen.
OKMeer weten?